OPIS DZIAŁANIA


W lakierze zawarte są fotosensybilatory Dyphox które pod wpływem działania światła powodują zmianę cząsteczek tlenu z otaczającego lakier powietrza do formy aktywnej - tzw singletowej. Następuje to w wyniku przekazania energii światła w fizycznym procesie konwersji energii na cząsteczki tlenu. Powstający wzbudzony tlen singletowy to niezmieniona postać otaczającego nas tlenu, tylko o zwiększonej energii. Forma ta jest bardzo reaktywna. Reaguje z proteinami i lipidami osłony mikrobiologicznej komórki patogenu. Do dezaktywacji osłony bakterii dochodzi przykładowo przez peroksydację lipidów. Dokładniej tlen singletowy jako elektrofil atakuje podwójne wiązania w reakcji Dielsa-Aldera lub cykloaddycji. Atakowane są wiązania egzocykliczne, membranowe ścianki bakterii, bogate w elektrony aminy i związki siarki. Powstały addukt odkłada się i ostatecznie prowadzi do rozszczepienia wiązań na ketony, aldehydy względnie produkt ich utleniania - kwas karboksylowy. W efekcie osłona patogenu jest destabilizowana. To powoduje szybkie i skuteczne zniszczenie patogenów. W tym właśnie procesie rozkładowi ulegają znajdujące się na powierzchni lakieru patogeny: bakterie, wirusy, grzyby oraz pleśnie.

Tlen singletowy ma bardzo krótkotrwały czas istnienia od nano do milisekund, dlatego unosi się nad lakierem na wysokość do 0,4 mm maksimum 1 mm. Jest to wystarzająca przestrzeń do wytworzenia bariery ochronnej i znacznie wyższa od wielkości bakterii czy wirusów. Fotosensybilator jest tak zmodyfikowany aby wytwarzał wyłącznie aktywny tlen singletowy.

Badania nad skutecznością lakierów LOCK3 wspomagał podczas opracowywania jeden z instytutów grupy Frauenhofer z Monachium. Obecnie testy skuteczności na sucho, bez udziału wody, potrafią wykonać 4 laboratoria na świecie. Testy skuteczności w niezależnych laboratoriach: Qualitylabs przeciwykazują skuteczność w zakresie 99,5 do 99,99%. Poza tym ukazało się wiele publikacji naukowych dotyczących działania i skuteczności tlenu singletowego wwalce z patogenami, do których linki znajdą Państwo na naszej stronie www.lock3.pl/literatura

Powłoki z fotosensybilatorem Dyphox zostały przetestowane i zbadane w użyciu również w dwóch klinikach medycznych w Niemczech, gdzie wystawione zostały na codzienne trudne warunki szpitalne i związanez tym wymagania. Wyniki zostały opublikowane w Journal of HospitalInfection / Novel photodynamic coating reduces the bioburden on near-patient surfaces thereby reducing the risk for onward pathogen transmission: A field study in two hospitals.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S019567011930310X

Badania te prowadzone w środowisku pacjenta, wykazało średnią zawartość bakterii 6.1± 24.7 cfu/ cm2 na wszystkich dezynfekowanych, wg standardów szpitalnych, powłokach kontrolnych np. stolikach. Natomiast powierzchnie z powłoką fotodynamiczną Dyphox wykazały znacznie niższą średnią: 1.9± 2.8 cfu / cm2. Przyjmując punktodniesienia jako zalecana górna granica dla powierzchni szpitalnych2.5 cfu/ cm2 lub produkcji spożywczej 5 cfu / cm2, ryzyko względne dla wystąpienia wysokiej liczby bakterii, przekraczającej referencje, na testowanych powierzchniach zmniejszyło się odpowiednio o 48% i o 67%.


PORÓWNANIE Z INNYMI METODAMI BAKTERIOBÓJCZYMI

Komponent aktywny lakieru LOCK 3 składa się z czystego, bardzo reaktywnego tlenu. Jest on generowany w powłoce antybakteryjnej wyłącznie pod wpływem działania światła słonecznego lub oświetlenia sztucznego standardowo stosowanego w domach, zakładach pracy, sklepach czy szpitalach i dyfuzuje jak normalny tlen z powierzchni. Zakres reaktywnego tlenu wynosi do jednego milimetra i jest to wystarczająca przestrzeń by zlikwidować drobnoustroje znajdujące się na powierzchni. Tlen w postaci gazowej nie potrzebuje przekaźników takich jak wilgotność czy płyny na powierzchni powłoki. Zasada utleniania patogenów działa również na powierzchniach suchych.

Analizy na temat tlenu singletowego i fotokatalizy przeprowadzane są w wielu ośrodkach badawczych. Tlen singletowy jest od wielu lat uznaną i skuteczną metodą leczenia. Stosowany jest na przykład klinicznie w leczeniu nowotworów, również wytwarzany przez leki o przeróżnych zastosowaniach medycznych np. w dermatologii czy okulistyce.

Jony srebra czy miedzi potrzebują przekaźnika i stąd wymagają bardzo dużej, najhlepiej stałej wilgotności aby dosięgnąć patogeny w wystarczający sposób. Czas potrzebny do reakcji jest również znacznie dłuższy niż w przypadku tlenu singletowego.

Dla optymalnej aktywacji powłok zawierających dwutlenek tytanu, które również wytwarzają tlen singletowy, wymagana jest wilgotność ale także szkodliwe w działaniu promieniowanie ultrafioletowe, które nie jest wymagane w użyciu preparatu LOCK 3.

Tlen singletowy jest bezpieczny dla skóry i innych tkanek, jak na przykład siatkówka oka. Inne powłoki antybakteryjne uwalniają w sposób ciągły jony metali, nanocząstki (np. miedź, srebro, dwutlenek tytanu) oraz substancje biobójcze (np. izotiazolinon, chlorheksydyna, triklosan, chlorki benzalkoniowe), które mogą być groźne dla człowieka lubgromadzić się w środowisku i powodować zagrożenie dla ludzi lub innych istot